July 30, 2021

COVID-19 feat.ปิดเทอม

สวัสดีครับ นี้เป็นช่วงสิ้นเดือนกรกฎาคมแล้ว ผมที่เป็นนักศึกษาอยู่ ก็กำลังจะกลับไปเรียนอีกครั้งในเดือนหน้าในช่วงที่ COVID-19 ยังคงแพร่ระบาดและสร้าง new high (ยอดผู้ติดเชื้ออะนะ) ในทุกวันๆ แต่นั้นจะไม่ใช่สิ่งที่ผมจะพูดถึงใน blog นี้ ซึ่งผมอยากจะเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมในช่วงปิดเทอมที่ถูกรัฐบาลซึ่งไร้ความสามารถในการบริหารช่วงชิงไป

หลังจากที่ผมนำเสนอ Project ของรายวิชาสุดท้ายของปี 1 เทอม 2 เสร็จแล้ว ผมได้รับเวลาช่วงปิดเทอมในการทำกิจกรรมต่างๆสำหรับการพัฒนาตนเองหรือเพื่อการพักผ่อนหลังจากสงครามอันยาวนาน(ผมหมายถึงนำเสนอ project นั้นแหละ) เป็นเวลาประมาณ 76 วัน(คือผมทำ countdown ไว้ใน notion ละนะ) ในช่วงเดือนพฤษภาคม - เดือนสิงหาคม

ช่วงเดือนพฤษภาคมนั้นมียอดผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นวันละ 2000-3000 คนต่อวัน แน่นอนว่าคงไม่มีใครกล้าออกไปเที่ยวไหนหรอก แต่นั้นเป็นเพียงเรื่องเล็กเมื่อเทียบกับการติดเชื้อในช่วงเดือนกรกฎาคมที่มีคนติดเชื้อมากกว่า 10,000 คนต่อวัน จนแทบกลายเป็น New Normal ของจำนวนการติดเชื้อไปแล้ว

Hackathon & Event

ซึ่งตอนแรกผมคิดจะไปเข้าร่วมพวก Hackathon (ตอนนี้ผมคิดว่าผมพอทำ web front-end ได้แล้วครับ😅) หรืองานอีเว้นต์ที่เกี่ยวกับพวกการบริหารหรือสาย developer แต่ก็ไม่ได้ไปเพราะการแพร่ระบาดที่ยังไม่มีท่าทีว่าจะลดลงนี้ อาจมีบางท่านบอกว่า “งานสายไอทีน่าจะจัดออนไลน์ได้ไม่ใช่หรอ” ผมเลยขอตอบว่า “ใช่ครับ มันสามารถจัดได้” แต่แน่นอนว่าประสิทธิภาพและความสนุกของงาน รวมถึงการได้รู้จักคนหรือเพื่อนใหม่ๆในวงการจะลดลงไปมาก หากนึกภาพไม่ออกให้ลองนึกถึงตอนที่พวกท่านนั่งทำงานออนไลน์กันนั้นแหละครับ มันไม่มี interaction เท่าที่ควร

คิดถึง Hackathon โว้ยย

Side-Project

ทีนี้เลยลองมาลองหา side project ทำดู จะได้ศึกษาเทคโนโลยีใหม่ๆด้วย แต่ทีนี้เหมือนไอเดียมันไม่ค่อยออกมาโลดแล่นซักเสียเท่าไหร่(แต่ได้ศึกษาวิธีใช้ stack ใหม่ๆมานิดหน่อย🤨🤨) อาจเป็นไม่ได้ออกไป refersh ข้างนอกบ้าง นี้เคยคิดว่าแม้ผมจะเป็น introvert แทบเต็มตัวก็ไม่สามารถทนรับกิจวัตรซ้ำๆเดิมๆไหวในทุกวัน ถ้าถามว่า burn-out ขนาดไหนนะหรอ ก็ให้ลองดูภาพข้างล่างดูซิครับ555

ยิ่งอันไหนสว่างสามารถประมาณได้ว่าวันนั้นผม commit เยอะ => เขียนโค้ดเยอะ ซึ่งจะเห็นว่าผมแทบไม่ได้แตะต้องโค้ดเลยในช่วงปิดเทอมเลย

ที่พอจะเรียกว่าทำอะไรได้บ้างก็คงจะเป็น blog นี่นี้ละ โดยผมได้ใช้ Ghost CMS และ DigitalOcean ซึ่งแน่นอนผมใช้ theme ตั้งต้นของทาง Ghost เลย เนื่องจากมันสวยมากๆอยู่แล้ว กับไม่มีแรงมานั่งเขียน theme เอง😟😟(อยากเขียน theme เองมากๆเลยละ)

จากการทำ blog นี้ ทำให้ผมได้เรียนรู้วิธีการจัดการกับ DNS อยู่นิดหน่อย และการติดตั้ง Google Analytics และ Google Search Console ให้กับเว็บไซต์ด้วย แต่ก็ชอบเปลี่ยนใจอะไรบ่อยมากๆ(อาจเป็นเพราะความเครียดด้วยมั้ง)

อย่างเรื่องการอยากย้าย blog จาก nichapat.dev ไป blog.nichapat.dev จะได้ใช้ nichapat.dev ในการทำเป็นเพจตรงกลางเพื่อจะได้เป็นหน้ารวมลิ้งค์ไปยัง project อื่นในอนาคต เลยวุ่นวายมากๆกับการย้ายโดเมนที่โดเมนเดิมเริ่มติดอันดับใน google search แล้ว

เรียน Machine Learning

ผมได้ลองเรียน Machine Learning ของ Andrew Ng ดู แต่ก็แตกก่อน(ไม่มีสมาธิเรียนเลย)

-> Coursera

เท่าที่ผมได้เรียนดูจนถึงก่อน Neural Networks: Representation ผมกล้าพูดเลยว่าเป็นคอร์สที่ดีมากๆเลย คนสอนอธิบายเป็นภาษามนุษย์มากๆ แนะนำให้ลองไปเรียนแบบ Audit ดูก็ยังดี และผมได้แต่คาดหวังว่าตัวเองจะมีไฟพอจะไปเรียนต่อได้จนจบในอนาคต

กิจกรรมค่ายรับน้อง

เห็นคนอื่นไปทำค่ายรับน้อง (online) กัน แต่เราไม่ได้เข้าร่วมเพราะเรา…ขี้เกียจเอง555 อันนี้ไม่โทษใครละกัน5555 (คณะผมไม่มีโซตัสนะ อันนี้ผมรับประกัน – เท่าที่เห็น) พูดถึงค่ายรับน้องแล้วอยากเล่าตอนตัวเองตอนอยู่ปี 1 เลย555

ตอนผมอยู่ปี 1 ก็เป็นแบบ online แล้วนะ ผมก็เข้าอยู่บ้างในบางวัน พี่ๆตั้งใจจัดกิจกรรมกันมากๆผมรับรู้ได้เลย(จริงๆนะ ไม่ได้ตอบเอาใจอะไร) แต่ด้วยความเป็น online อะคุณ ความสนุกดรอปไปเลย อ่าาาา

แล้ววันๆทำอะไรบ้างละ?

คือผมก็ยอมรับนะว่าตัวเองเป็นคนค่อนข้างขี้เกียจมากๆพร้อมกับสถานการณ์ที่น่าหดหู่มากขึ้นทุกวันกับสถานการณ์ที่ยังไม่มีท่าทีว่าจะดีขึ้น ผมตื่นตอน 9 โมงเช้า และกินข้าวเช้า/อาบน้ำ เสร็จทุกอย่างตอน 12.00 ใช่! คุณอ่านไม่ผิดหรอก

ผมไม่มีแรงจิตแรงใจพอไปทำอะไรหรอกนะ เลยนั่งเล่น facebook/twitter ไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย อ่อ ผมไม่ได้หมายความว่าการเล่น social มันไม่ดีหรอกนะ แต่การที่ผมไม่พลังที่จะทำอะไรเลยต่างหากที่เป็นเรื่องน่ากลัว เหมือนสักวันหนึ่งตัวเองจะกลายเป็นคนที่ไม่มีความคิดหรือจินตนาการอะไรเลย เหลือแต่ความคิดที่ว่าเมื่อไรวันนี้จะหมดไป

แล้วผมก็กินข้าวเที่ยงตอนบ่ายโมง กินอะไรเสร็จแล้วก็มานั่งเปิด youtube พยายามลองหาอะไรใหม่ดูๆ ลองหัดฟังเพลงใหม่ๆ เรียนรู้อะไรใหม่ๆในช่วงบ่าย แต่ผมได้พบว่าผมไม่มีสมาธิมากพอที่จะทำได้เลย

จนถึงช่วงเย็นก็ทานข้าวเย็นกับที่บ้านและทำกิจวัตรอย่างอื่นเสร็จตอน 3 ทุ่ม แล้วก็กลับมานั่งหน้าคอมต่อ อาจจะเล่นเกมหรือหาอะไรทำไปเรื่อยจนเที่ยงคืนแล้วนอน จบวัน…

คือผมไม่ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์บ้างเลยอะ เหมือนใช้ชีวิตให้หมดไปวันๆ

RECAP

เป็นปิดเทอมที่ไม่สมกับเป็นเด็กมหาวิทยาลัยเลย เหนื่อยชะมัด หวังว่าประเทศจะให้โอกาสคนอายุ 17-23 และอื่นๆ ได้ใช้ชีวิตตามฝันบ้างนะจ๊ะ